22 Temmuz 2023 Cumartesi

Solgun Kopyalar.

Son günlerde en sevdiğim seslerin başında kuş seslerinin geldiğini keşfediyorum. Tamam, bence kuşların şakımasını en çatık kaşlı ya da en bıkkın insanlar; veya, en çatık kaşlı ya da en bıkkın anlarımızdaki hallerimiz bile sevebilir. Bazı anlarda, hiç beklemediğimiz o sürprayyyz anlarında, bazı şeylerin farkına varırız. Kuş seslerinin, karşıdaki evin balkonundaki çiçeklerin, çok önceden yediğimiz, eskisi kadar ucuz olmasa da, artık olabildiğince ucuz (!) bisküvinin nostaljisinin farkına varırız böyle anlarda. Böyle anlar kucaklar bizi. Arka planda kuş sesleri. Onun biraz önünde cırcır böcekleri. Az daha önünde üç beş insan sohbeti. Ve en sonunda bir anda hissettiğin o tuhaf ama kucaklayan his kaplar en arkadan en öne tüm mekanı ve zamanı. Ne güzel farkında olma halidir bu. Okul yıllarımızdaki beş on dakikalık tenefüsün rüyası gibi. Tadı damağında kalır, belki başka beş dakikalık his molaları da önünde uzanır. Yine de o an biter. Böyle anları nasıl tutabiliriz? Ben yazarak tutmaya çalışıyorum. Yine de sonrasında solgun bir kopya gibi duruyor kelimeler.

Acaba unutmamaya neden bu kadar çok önem veriyorum? Oysa bir kez unutmaya izin verirsen, sonra bir daha hatırlamamaya çalışmazsın. Sanırım unutmak için de çeşitli duraklar var. O durakları geçtiğinde, durakta indiremediklerin seninle birlikte yolculuk yapmaya devam ediyorlar. Bazen tatlı geliyor bu yol arkadaşı sana. Onu seviyorsun bile. Zaten o yüzden ''in artık, gelme'' diyememişsin. Ama demeliydin. Niye demedin, değil mi? İşte, demediğinde, o hatırladıkların da kendi kendine ''iyi bari ben ineyim'' demeyebiliyor. Diyor mu yoksa? Yoksa onlar ''artık vakti geldi, müsait yerde kaptan'' deseler bile sen onlara ''yok canım daha var inmene'' diye mi karşılık veriyorsun? Ondan mı uzun yola birlikte çıkıyorsun unutamadığın her şeyle?

Sonra solgun birer kopya gibi yaşıyor bunlar işte. Oysa inmeleri gereken durakta inmelerine izin verseydin böyle olmazdı. Olur muydu? En azından kopya olduklarını çakozlamazdın, değil mi?..


bir şeyler dinlemek için tıklayabilirsin.



6 yorum:

  1. Kuş sesleri, balkondaki çiçekler vb. İnsana huzur veriyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazı anlarda değişik bir farkındalığa erişiyorum ve o an böyle basit şeyler en anlamlı şeylermiş gibi geliyor. Sonra yine hayat :)

      Sil
  2. kuş seslerini sabah erken duymak en keyiflisiii :) bi deee ovalara yayılanlar vaar :)

    YanıtlaSil

Diğer yazılarıma da göz atabilirsiniz.