mp3 çalarım.

İlk kez mp3 çalarla tanıştığımda sekiz yaşındaydım. Bir saniye... Yoksa yedi miydim? Emin değilim ama küçüktüm ve ek olarak bir de okula gidiyordum o kesin. Teyzemin bir mp3'ü vardı. Böyle küçücük bir şeydi. Yürüyüş yapacağı zaman yanında götürürdü. Onu ilk gördüğümde ne işe yaradığını bile anlamamıştım. Sonradan elimden bırakamamıştım. 2007-08 yıllarının popüler tüm şarkılarını ondan dinlemişimdir herhalde. Tabii, teyzemden izin alabildiğim ölçüde.

En sevdiğim şeylerden biri de yorganın altına girip bir şeyler dinlemekti. Bunu sonraki yıllarda da çok yaptım. Hem uyumamı kolaylaştırıyordu, hem de bilmiyorum, sanırım hayaller falan kuruyordum. Ne hayali kuruyordum bilemem, o kadar da güçlü bir hafızam yok. Ama en sevdiğim şarkı aklımda: İrem - Hayal Et Sevgilim. Evet, sekiz yaşındayken...

Ortaokula geçtiğimde birikmiş harçlıklarımla kendime bir mp3 almıştım. Benimkisi daha farklı bir modeldi. Oysa teyzemin mp3'ünü daha çok seviyordum diye düşünüyordum. Sanırım o model üretimde artık yoktu. Mesela şimdi benim mp3'ümden de üretilmiyor olma ihtimali çok çok yüksek. :) Zaten artık mp3 mü kaldı değil mi? Ama birkaç yıl öncesine kadar bile arada mp3'ten bir şeyler dinlerdim ben. Sonra ne olduysa şarj olmamaya başladı. Sanırım gerçekten her şeyin bir sonu var...

Ama ne diyordum? Hah, mp3'ümü ilk aldığım zamanlar. O zamanlar yolda bir şeyler dinlemeye yeni yeni başlamıştım. Okulumla evimin arası biraz uzaktı. Yol nasıl geçecekti? Müzikle. Bir sürü müzik keşfettim. Tamam, Türkçe pop güzeldi ama ben de ergenliğe girmiştim. Sadece Lovatic (Demi Lovato hayranlarının kendilerine taktığı isim buydu; eski Lovaticlerden kim kaldı, tey tey tey) olduğum için bile arkadaş edindiğim pek çok zaman yaşamıştım. Ne günlerdi... Gerçekten ne günlermiş beee. :)

Tabii o sıralar sadece Demi Lovatolar, Selena Gomezler, efenim Taylor Swiftler, One Dayrekşınlar yoktu çalma listemde. Şimdi bile çok sevdiğim biricik Alexciğimin şarkıları baş köşedeydi. Evet evet, Rybak olan Alex. Onu ilk ne zaman ve nasıl keşfettim hatırlamıyorum ama keşfettikten sonra her gün ama her gün deli gibi onu dinlerdim. Ama onu yolda pek dinlemiyordum. En sakin anlarımda, belki hayal kurarken dinlerdim. Bu satırları yazarken bile gülümsüyorum. O zamanki küçük İlkay'ı da bu şarkılar çok mutlu etmiş olmalı.

Liseye geçtiğimde genelde dolmuşa binerdim. Dolmuş travmalarım böylece oluştu. Şimdilerde gerek olmadıkça asla dolmuşa binmiyorum. Tüm lise hayatım boyunca dolmuşlara fazlasıyla doldum... Dolmuş deyince de aklıma mp3'üm geliyor bak. O zamanlar mp3'ten müzik dinleme olayı daha ölmemişti aslında ama her nedense mp3'ümü gören insanlar uzun uzun bu cihazı incelerlerdi. Büyükler dahil. Ama beni çocuklar ''bazen'' eğlendirirdi. 

Dolmuşta asla yer bulamadığım için ben de sabah vaktinden önce okula gitmekte karar kılmıştım. Böyle yaptığımda eğer şanslıysam oturuyordum. Çantam hep ağır olurdu. Sanırım ben biraz örnek öğrenciydim. Defterim kitabım hep tam olurdu. Bir de yanımda mutlaka bir okuma kitabı olurdu. O sıralar tam bir kitap manyağıydım. Hem okurdum, hem alırdım. Yetmez, kütüphaneden de okurdum. Bir dakika... Galiba hala biraz öyleymişim. Ama tabi artık param ve koyacak yerim pek olmadığından dolayı okuma kitabı almıyorum. Her neysem, o zaman alırdım. Okul civarında birkaç kitapçı keşfetmiştim. Ne zaman fantastik bir kitap alsam bir güzel nutuk da yerdim. Eğer satıcı abi tatlı biriyse sinirlenmezdim. Ama yok, bana tepeden bakıyorsa, kırk gün kırk gece söylenirdim. Şaka şaka o kadar da değil. Sadece o gün söylenir, sonra da muhtemelen unutup kitabımı okurdum.

Köşede kitap okuyan kız, evet evet, o bendim. Galiba? Konu kitaplar oldu mu alıcılarım harekete geçerdi ve konuşmaya başlardım. Kitap okurken de müzik dinlerdim. mp3'üm lise yıllarımda da sadık dostumdu. Her telden dinlerdim. O sıralar müzik zevki çok iyi olan bir arkadaşım vardı. Onun sayesinde bir sürü güzel müzik keşfetmiştim. Yine de favorim hep... Evet evet bildin bildin! Alexander Rybak parçaları olurdu. Neden böyleydi? Çünkü bu parçaların beni mutlu ettiğini daha önceden keşfetmiştim ve Alex'in tüm şarkılarını sonrasında yaşadığım her güzel an ve hisse armağan etmeye karar verdim. Mutlu olduğum zamanlara.

Şimdi, tam da az evvel, ondan bir şarkı dinledim. Vaktiyle en sevdiğim şarkısı buydu. Gerçekten dinlemelere doyamazdım. Öbür bloğumdayken sana da dinlettiğime eminim. Belki içinizden hatırlayanınız çıkacaktır. Bu parçayı dinlediğimde sanki kalbim daha canlı atıyor. Otomatik olarak gülümsüyorum. Çünkü bu şarkı bana mutluluğu hatırlatıyor. Saf, katıksız, tek bir leke, tek bir toz, tek bir karartısı olmayan hislerimi. Onu, bu parçayı, hatırladığımda bile hep gülümseyesim geliyor. Onu hatırladığımda dudaklarım benden habersiz gülümsüyor, muş. Şimdi bu parçayı dinleyip eşlik ederken fark ettim.

Senin için de böyle şarkılar var mı?

bir şeyler dinlemek için tıklayabilirsin.