Bugün gökyüzü ne kadar mavi. Sanki sınırı yokmuş gibi görünüyor. Sanki sınır dediğimiz o son nokta, maviliğin kendisinden ibaretmiş gibi. Böyle olduğunda, böyle bir gökyüzünün altında, ben de içimin genişlediğini hissediyorum. Böyle olduğunda, istediğim şeyi söyleyip dışarı salmaya karar verdim. Çünkü böyle yaptığımda, tüm ağırlıklar yok olmuş da, geriye sadece mavi gökyüzü kalmış gibi hissettim.
Mavi gökyüzüne bakalım. Masmavi gökyüzüne.
Gökyüzü bize neşeli hüzünlü şakacı hayaller veriyor değil mi? Bak şimdi, böyle söyleyince de aklıma sevgili Zeze geldi. Madem andık, haydi ona kulak verelim biraz.
☀️ Dindinha bir seferinde mutluluğun ''yüreğimizde parlayan bir güneş'' olduğunu söylemişti.
☀️ ''Bilinsin ki kalbimiz kocaman olduğu sürece sevdiğimiz her şey içine sığar.''
☀️ ''Neyi bekliyoruz, Zeze?''
''Gökyüzünden güzeller güzeli bir bulutun geçmesini.''
''Niçin?''
''Küçük kuşumu serbest bırakacağım. Sahiden. Artık ona ihtiyacım yok...''
☀️ ''Sence bu yarasa seni çok seviyor mu?''
''Sevmez olur mu...''
''Yürekten mi seviyor?''
''Kesinlikle.''
''Öyleyse geleceğine emin olabilirsin. Biraz gecikebilir, ama bir gün mutlaka seni bulacaktır.''
(Şeker Portakalı - José Mauro de Vasconcelos)
bir şeyler dinlemek için tıklayabilirsin.
Dindinha bir seferinde mutluluğun ''yüreğimizde parlayan bir güneş'' olduğunu söylemişti. Dindinha çok doğru söylemiş :)
YanıtlaSilDeğil mi, ben de ona katılıyorum. Hem de bu en sevdiğim alıntılardan. Alıntıyı okuyunca bile yüreğimde güneş parlıyor. :)
SilGöğe bakalım. :)
YanıtlaSilBakalım <3
Silayyyy mavi gökyüzü de zeze de biricik :) sendeki duyarlılık da ne güzel bir de yani ayrıcana :)
YanıtlaSilZeze gerçekten biricik ve gökyüzü hepimizin <3
SilŞeker Portakalı:))) Çok ama çook seviyorum:)
YanıtlaSilGökyüzü bambaşka bir şey, huzur veriyor, nefes aldığımı hissettiriyor bana:)))
Benim de en sevdiklerimden, Şeker Portakalı ve gökyüzü <3
Sil