Boşluk.

Yeniden saçlarımı uzatma kararı aldım. Aslında uzun saçın bana daha çok yakıştığını biliyordum. Ancak yine de, duramadım ve yeni yıl yeni başlangıç kararıyla yılın sonunda bir kez daha saçlarımı kestirdim. Kısa saçlı olduğumda kendimi daha çok kendim gibi hissettiğimi düşünüyordum. Oysa şimdilerde saçımın nihayet biraz daha uzamış olması bana kendimi daha mutlu hissettiriyor. Belki de kendimizi mutlu hissettiğimiz durumlarda kendimiz gibi hissediyoruzdur.

Bir süredir rüya görmüyordum. İki hafta öncesinde art arda bir sürü fantastik rüya görerek ve onları büyük oranda hatırlayarak bu açığımı kapattım. Gerçekten bilinçaltı ilginç işliyor. O parçaları sen nereden buldun da bir araya getirdin? Sonra bir anda bu rüyalar kesildi. Sanırım bilinçaltım içindeki tüm sahneleri hevesle bana bir çırpıda gösterdi ve sessizce kendi köşesine çekildi. 

Ben de hevesle pek çok parça buluyorum ancak onları bir araya getirme konusunda bilincim bilinçaltım kadar yetenekli görünmüyor. Belki de bunun için bilinçaltımdan yardım almalıyım, çünkü o aslında her şeyi biliyor. Sanırım buna sezgi de diyebiliriz. Sezgi, suyun altında yüzen bir bilinç gıdıklaması. Bu sıralar gıdıklanıyorum. Bu iyiye işaret olmalı. 

Bir şeyin bizi rahatsız etmesi aslında iyi. Çünkü rahatsız olursan, hareket edersin. Harekette bereket mi vardı? Her şey bir şekilde hareket halinde. Belki de sadece, bu hareket halinde olma durumunu kabul etmek gerekiyordur. Tamam! Kabul ediyorum. Bir süredir bir türlü motivasyon kazanamadığım bazı şeyler vardı. Bırakamadığım bazı şeyler de. Belki de bırakmam gerekeni bıraktığımda, tutmam gerekeni tutabilirim. Evet, muhtemelen öyle. Arada boşluk olmalı. Hareket böyle oluşur. 

Saçlarım yeniden uzuyorlar. Bu beni mutlu ediyor.

Güzel bir hafta dilerim.

:)

bir şeyler dinlemek için tıklayabilirsiniz.