Ev.

Sana bahsettiğim öten şey cırcır böceği değilmiş. Zaten ne bekliyordum ki? Ekim ayında?!?! Yine de onu bir cırcır böceğini dinliyormuş gibi dinlemek keyifliydi. Hem, her ne olursa olsun, bana serenat yapıyordu. Ne olduğunu hala bilmiyorum. Belki bir böcek, belki de gece kuşlarından biri. Öten gece kuşları nelerdir? Google amcaya da sorayım ama sen biliyor musun? Baykuş? TVD'dan Damon? Yoksaaa Hedwig! Ah biliyordum, nihayet mektubum geldi. Bu gece artık bir hayli gecikmiş mektubumu alayım da Hogwarts'a uçayım. Ravenclawlar asa kaldırsın!

Kafamın bir tık netleştiği bir süreçteyim. Hala tam değil ama... Ah biliyorsun işte. Bazen bir şeyler ortadadır ama sen dur biraz karıştırayım dersin. Sonra dışarıdaki başka başka şeyleri getirirsin ve bunu şuraya mı yoksa buraya mı koysam dersin. Veya üstüne bir giysi giyersin. Güzel de olur ama daha iyisi olabilir mi dersin. Sonra denersin denersin ve kafan karışır. En sonunda ilk denediğini giyersin ama artık o da gözüne o kadar da güzel gelmiyordur. Bazı şeyler için böyle hissediyorum. Bazı şeyler içinse heyecanlı hissediyorum. Sanırım hayatta en çok da tutku duyduğum şeyleri hissetmeyi seviyorum. Çünkü böylece, yaşayan bir varlık olduğumu hissediyorum.

Yaşayan bir varlıkmışım gibi hissetmeyeli uzun zaman olmuştu. Kendimi ''ne gibi'' veya nasıl hissediyordum bilmiyorum ama uzun bir süre karanlıktaydım. Oysa hiç banyo yapmamazlık yapmadım. Yemek falan da yedim. Ödev makalelerimi bile yazdım. Ama o kadar zorlandım ki anlatamam. Tat neredeydi? Yaşam... Hey yaşam, neredeydin? Yaşamakla yaşam ikilisi dünyamda kesişmiyordu. Kendime bir şeyleri kanıtlamaya çalışır gibi uzun uzun yazdım. Sabırla, bak, dedim kendime. Sen buradasın. Bak, burayı burayı geçtin. Bak, artık böyle hissetmiyor veya düşünmüyorsun. Artık bu eylemler seni bu noktaya getirdi. Bir fırsat var önünde. Yanlış yola girmedin. Sadece ilerle. Sürdürdüğün şeyi sürdür çünkü bunda iyisin. Hadi artık bu tuzağına düşme. Bunlar sadece bahane. Evet, bu mutsuzluk bile. Bu hissizlik bile. Sen sadece soru soruyorsun, yanıtları kaçırıyorsun. Lafı dolandırmayı sevdiğini biliyorum amma yetti artık sana mı kanalize olacağız şaşkın tosbik kendim?

Bir noktada yazmayı bıraktım. Ah hayır sana değil, kendime. Bakma, buradaki kişisel olan çoğu eski yazımı da aslında kaldırdım. Burasını eve dönüştürme planımdı bu. Kaçış planım. Kendimi anlatarak kendimden kaçmak. Hadi ama güzel planmış kabul et. Oysa bu sefer bloğumun ismini bile bir yer değil, kişilik olarak seçmiştim. Evim, kendimdim. İnsanın evi kendisidir, bunu keşfettim. Aomameyle konuşmak hala rahatlatıcı. Ama ona artık sadece somut şeyleri yazdığımı fark ettim. Bazen unutmaya izin vermek gerekir. Unutmamak için yazdığım zamanlardan pişman değilim. Onlar sayesinde yazmayı öğrendim, dermişim ve dedim. Ama bunun yanı sıra, onlar bana artık bunları yazmamayı öğretti. Artık başkalarının hikayelerini yazmak istiyorum. Hayır, istemiyorum çünkü hazırım. 

Üretmek istediğim düşünceler de var bunun yanı sıra. Yüksek lisansıma geçen bahar döneminde, yani ara dönemde başlamıştım. Bu da haliyle bana kendimi tepetaklak hissettirmişti. Şimdi ilk yılın ilk dönemini okuyorum. Aslında geçtiğimiz dönem daha yoğun ve zor gelmeliydi ama bu dönem daha heyecanlı, daha yoğun ve ilginnnçç hissediyorum. Yüz yüze eğitimle okula döndüğüm için olsa gerek. Sanki daha zor gibi. Ama aynı zamanda daha güzel de gibi. Zaman ne hızlı. Önceden olsa, keşke geriye aksa ve en baştan lisansa başlasam diye düşünürdüm. İçimde kalan öyle çok şey oldu ki. Ama aynı zamanda artık ilerlemek istiyorum. İçimde kalan o şeyler dönüşmüş gibi de hissediyorum. 

Her şey sadece hazır olma meselesidir. Etkiyi verdiğimiz an, tepki kaçınılmaz olur. Ve ben, hayatımı artık bilinçli etkilerle kurmaya hazırım. Çünkü tutku dediğimiz şeyin de bu ev ve yaşam ve yaşamak hisleriyle aynı yerde, benliğimizde olduğunu biliyorum. Hala bazen melankoliye kapılsam da, artık bunu biliyorum. İfade edecek sözcükleri yazmaya gerek duymayacak kadar hem de. Çünkü yeterince bekledim.

Peki sen nasılsın sevgili okur? 

Mutlu haftalar.

:)

bir şeyler dinlemek için tıklayabilirsin.