Şaşkın Ezber.

Hani bazen bir şeylerle uğraşırken bir şarkı mırıldanmaya başlarsın... elini oyalayan iş, mırıldandığın şarkıya dönüşür. Benim için böyle geçiyor günler. Ezbere.

Sana çok şey anlatmak istiyorum ama hepsi yine ezbere olacak. Ezberim hep iyi olmuştur, sanırım sözel zekam güçlü. Kendimi övmekte de hep usta bir acemiyimdir. Ama hayır, ezber bir şeylerden bahsetmek de istemiyorum artık. Ben en çok özgün sesleri mırıldanmayı severim ve dinlemeyi de. Sanırım bu nedenle seninle çok fazla şey paylaşmak istiyorum ama ne paylaşacağımı bilmiyorum. 

Önceden çok ilgimi çeken bazı şeylerin kalbimi artık o kadar da hızlı çarptırmadığını fark ettim. Bunu fark etmek dünyanın en kolay işiydi çünkü; kalbimin ezber ritmini duyamadığımı fark ettim. O GÜM GÜM... o bile nasıl ezber olabilir? Uzun süre aynı atarsa, evet, o da ezber olurmuş biliyor musun?

Uzun zamandır yapmak istediğim bazı şeyler var. Yapmak zorunda olduğum da. Ama hayatta en nefret ettiğim şey ezberlenmiş işlerdir. Bundan gerçekten nefret ederim nefret. Sana bu yüzden yazmaya karar verdim. Aslında sana yazarken asla karar vermezdim. Araya zaman girince böyle oluyor işte, karar vermem gerekiyor... Ne yazacağım bile değil, bir şeyler illa ki yazılır; peki ya nasıl yazacağım... işte en zoru da nasılını ayarlamak oluyor ara verince. Nasıl bir sesim vardı benim unutuyorum. Ezberim mi şaşıyor ne.

Sana yazmayı seviyorum. Böylece ezberim şaşıyor. Ve kendimi, şarkı mırıldanıyormuş gibi hissediyorum. Kafamı oyalayan iş, artık sadece mırıldandığım yazıya dönüşüyor. Böylece kalıyor, kendi sesim.

bir şeyler dinlemek için tıklayabilirsiniz.