Koralin (Neil Gaiman) | Kitap Yorumu

Yazar: Neil Gaiman, Çevirmen: Niran Elçi,
Yayınevi: İthaki Yayınları

Koralin, kaşif ruhlu küçük bir kızdır. Yeni taşındıkları gizemli ev, tuhaf komşuları ve kilitli kapıların ardı Koralin için oldukça büyük keşiflerdir. Yaz tatilinin son günlerinde canı sıkılan bu küçük kızı oldukça cesaret isteyen bir macera bekler ve Koralin de pek tabii bu maceranın içine dalar. Kitap boyunca Koralin'in misafir odasındaki kilitli kapının ardındaki 'diğer' Anne, 'diğer' Baba ve 'diğer' komşuların olduğu kendisininkine çok benzeyen alternatif bir evrende yaşadığı maceraları okumaktayız.

Bu kitabı daha evvel iki kez okudum. İkisinde de kardeşimin kitapları arasından 'araklamıştım.' İlk okuduğumda baskısı daha farklı bir kitaptı; Koralin'in adım attığı gizli dünya beni heyecanlandırmıştı. İkinci okumamda şimdi okuduğum bu baskıyı okumuştum ve yine Koralin'in maceralar yaşadığı gizli dünya beni heyecanlandırmıştı ancak bunun yanı sıra beni, küçük bir kızın iç dünyasına misafir olmak etkilemişti.

Koralin'in anne ve babası daima meşgul olan ve kızlarıyla hiç ilgilenmeyen ebeveynler. Koralin ise hayal gücü gelişmiş ve keşfetmeyi seven bir çocuk. Bir gün Koralin, hiçbir yere açılmıyormuş gibi görünen gizemli bir kapıyı keşfediyor ve tuhaf olaylar yaşıyor. Diğer anne ve baba Koralin ne isterse yapıyorlar ve bunun da ötesinde, küçük kızı dinliyor, onunla zaman geçiriyor ve ilgileniyorlar. Ancak tabi ki hiçbir şey bu kadar tozpembe değil. Hatta aksine bu gizli dünya aslında, bence, Koralin'in korku ve kaygılarından oluşuyor. Küçük kız ancak cesur olmayı seçtiğinde bu dünyanın gerçek olmadığını ele verecek belirtiler ortaya çıkıyor. Aslında çok korktuğu mekanların karalama birer çizimden hallice görünmesi, yaratığın gücünün yalnızca Koralin'in izin verdiği ölçüde var olması, kaybettiğini sandığı değerli şeylerin aslında hep yanı başında olduğunu anlaması ve kendisini sevmediğini düşündüğü bir karakterin aslında dostu olabilmesi gibi.

Kitabı her okumamda daha çok seviyorum. Kitabın ana karakteri bir çocuk olsa da, kitabın içerisindeki korku ögeleri nedeniyle yaşı küçük olan çocuklar için uygun olduğunu düşünmüyorum. Çocukları olumsuz etkileyebilir, tedirgin edebilir. 

Kitabın bir de film uyarlaması var ama HÂLÂ izlemedim.

Hoşça ve kitaplarla kalınız.

ALINTILAR

''Peri masalları gerçekten de ötedir; yalnızca bize ejderhaların var olduğunu söyledikleri için değil, bize ejderhaları yenmenin mümkün olduğunu söyledikleri için.'' (G. K. Chesterton)

"Merhaba," dedi Koralin. "Bizim evin bahçesinde sana benzeyen bir kedi gördüm. Sen diğer kedi olmalısın." Kedi başını iki yana salladı. "Hayır," dedi. "Ben diğer bir şey değilim. Ben benim." Başını yana eğdi; yeşil gözleri ışıldadı. "Siz insanlar her yere yayılırsınız. Diğer yandan biz kediler, kendimizi bir arada tutarız. Ne demek istediğimi anlıyorsundur umarım." (Sayfa 38)

''Siz insanların isimleri vardır. Çünkü siz kim olduğunuzu bilmezsiniz. Biz (kediler) kim olduğumuzu biliriz, bu yüzden isimlere ihtiyacımız yoktur.'' (Sayfa 39)

"Çünkü," dedi Koralin, "bir şeyi korkmana rağmen yapıyorsan, bu cesurcadır." (Sayfa 57)

"Ama nasıl bir şeyden uzağa yürüyerek ona yaklaşabilirsin?" 

"Kolay," dedi kedi. "Dünyanın etrafında yürüyen birini hayal et. Bir şeyden uzaklaşarak başlar ve sonunda aynı yere varırsın." (Sayfa 70)

"İsimler, isimler, isimler," dedi başka, çok uzaklarda kaybolmuş bir ses. "Nefesten sonra ilk giden isimlerdir ve yüreğin atışı. Anılarımızı isimlerimizden daha uzun süre saklarız. Bir mayıs sabahı, çemberimle sopamı taşıyan dadımın, arkasındaki sabah güneşinin, esintide sallanan lalelerin görüntülerini hâlâ zihnimde saklıyorum. Ama dadımın adını unuttum. Lalelerin de." (Sayfa 78)

"Ruhlar ne kadar büyük olur?" diye sordu Koralin. (Sayfa 88)

''Ne de olsa, göremediğiniz bir şeyden korkmak daha kolaydır.'' (Sayfa 89)

"Kaç, çocuğum. Bu yerden çık. Seni incitmemi, sonsuza dek burada tutmamı istiyor, ki oyunu asla bitiremeyesin ve o kazansın. Seni incitmem için beni çok zorluyor. Onunla savaşamam." 

"Yapabilirsin," dedi Koralin. "Cesur ol." (Sayfa 104)

"Gerçekten anlamıyorsun, değil mi?" dedi. "Ben istediğim her şeyi istemiyorum. Kimse istemez. Hayır. İstediğim her şeyi, öylesine elde etsem nesi eğlenceli olurdu ki? Hiçbir anlamı olmazdı. Ya sonra ne olurdu?" (Sayfa 111)

''Diğer anne yeni bir şey yaratamıyordu. Yalnızca dönüştürüyor, çarpıtıyor, değiştiriyordu.'' (Sayfa 114)